Tokyo 22 mei 1995
Lieve Haije
Vandaag je copieën ontvangen. Ik geef de voorkeur aan je Irllustra brieven kan ik wel zeggen. Maar ik kan me ook ontzettend goed voorstellen dat je in razernij bent uitgebarsten toen ze je Bolland begonnen af te pakken. Hier aan de andere kant van het 'zwijnen-hol' voel ik de woede, het verdriet en de razernij via de Foetsji in mij omhoog borrelen. Het is hier al vochtig heet aan het worden en de amok ligt hier altijd om de hoek op de loer. Ik voel me verdrietig omdat ik niet in je buurt kan zijn om je in deze noodsituatie wat verlichting te brengen. Natuurlijk weet ik dat je een drenkeling bent aangespoeld in deze voor jou veel te lawaaiige en bizarre wereld.
In Bolland had je je eiland hervonden en hervond ik je ook weer tijdens mijn Nederlandse/Zwolse avontuur. Ik trof je er aan in extase en zal die intense momenten, die ik daar met je heb mogen meemaken, spittend in onze historie, nooit meer vergeten. Door jouw intensiteit van leven ben je voor mij altijd een van de betekenisvolste mensen geweest die ik ken. Laat je dus niets anders wijsmaken. Vergeet Bolland, er komt vast weer een ander eiland. Maar vergeet Bolland niet als mijlpaal in je leven. Ik doe al jaren niets anders dan mijn eilanden creëren en weer verlaten, soms met herinneringen en al. De brief van je moeder, broers en zussen begrijp ik niet. Wel zou ik je één ding op het hart willen drukken: probeer met alles wat je in je hebt te herstellen wat je daar misschien kapot hebt gemaakt. Een eiland zonder familie-anker is een smeltende ijsberg. Hou me op de hoogte van je 'where abouts'. In september ben ik in Nederland en moet je daar kunnen vinden.
Een grote arabische omhelzing, G.
Assen 16 juni 1995
Laat maar drijven die handel. Mijn inboedel zit in een zeecontainer en staat te verpieteren in Dokkum. De zorg van de familie. Ik laat een klavecymbel [en meer dure spullen- waar is het B&Ocenter, de Iraanse potten?-] verrotten. Haije opgeborgen in een Algemeen Psychiatrisch Ziekenhuis. Na ontslag rondzwerven.[] Het staat gewoon buiten.
Ik ben er nu aan toe om eens met je te overleggen of ik niet xxxx guldens van je kan lenen *[of dat je borg staat] om iets nieuws te beginnen in Assen.
Sate Bolland is passé maar daarmee is Irllustra en zijn schrijnwerkerij niet verdwenen. Misschien hou ik de naam nog wel aan.
Look out for the Brent Spar. Laat Greenpats de kabels kappen en het drijft wel naar Tokyo Bay,daar kan varkensslachterij gevestigd en afval retour Holland, de recyclingsindustrie draait hier op volle toeren. Ik wil weg uit dit Holland, pardon, dit Holland wil weg uit mij. Uitstel van genoegens etc. Vanaf 4 nov alleen van in op de boerderij. Ruige winter. Vertel ik je nog wel eens. Je Haije.
[* uiteraard doen we dat niet vanwege het Portugese gezegde: 'als je een vriend wilt verliezen moet je hem geld lenen' en dat wisten we al van elkaar, G en ik]
G Wapse juni 1995
[]
Ik kan me voorstellen dat je al je kapitaal nodig hebt in het dure Tokyo. Mede daarom en natuurlijk omdat ik te woest was om nog een fatsoenlijke brief te kunnen schrijven heb ik je de hele winter niet kunnen bereiken voor overleg. Hier in Nederland ben ik nu niet enkel alleen maar ook eenzaam en dat haat ik.
Uitstel van genoegens schreef jij eens. Mijn deel heb ik hier wel gehad van 4 nov tot 25 april. Alles kwijt. 3/4 van de inventaris door de deurwaarder in afvalcontainers afgevoerd. Een restant, waaronder het klavecymbel, in een zeecontainer opgeslagen en hotsend en botsend van Dokkum naar Wapse, een tijdelijk verblijf. Ik zie mij genoodzaakt de rest te verkopen. Heb ik eindelijk genoeg centen voor een paar weken Tokyo. Wie weet. Ik kan nog steeds niet [meer] zo schrijven als vanaf/ vanuit Bolland.
Dat Bolland is passé. Mede gezien de negatieve ontwikkelingen tav landschap [waaronder de rol van LNV/BBL etc] had ik/ hadden wij het niet volgehouden. Dat de perikelen uitgedraaid zijn op een scherpe harde scheiding en botsing met M, familie en vrienden, het zij zo, maar ik weiger me in dezen als enige misdadiger te [laten] beschouwen
[] H
Beste G, Wapse 25 juni 1995 laat Haije gaan reizen schreef je ooit eens vóórdat ik op Bolland terecht kwam.
Nu reis ik. De manier waarop ik weer van Bolland vertrok. Mijn schrijven is nog steeds niet leesbaar. Mijn schrift ook niet.
Er is geen belangstelling voor in Holland althans zo voelt dat nu ik hier zo eenzaam ben in Wapse en Assen. Het contact met familie en vrienden[] is weg. Kapot? Je schreef 'probeer te repareren wat je mogelijk verwoest hebt'.
Ik vraag het ook andersom. Weet het niet uit te leggen maar probeer het nog eens. []
Bolland kwijt is oké: met het landschap en de autoriteiten werd het ook niets, ik zou toch verhuisd zijn maar de manier waarop dat nu gegaan is is schrijnend, pijnlijk, beschamend ook al heb ik daar zelf aan meegewerkt.
Met wat meer en beter overleg had dat anders gekund.*
Ik heb nog gevraagd hier en daar om mijn spullen onder dak te kunnen brengen. Lukte niet. Pas in laatste instantie beroep op de V.
Helemaal nu ik wat mij nog rest aan boedel en gereedschappen [wat moet ik met dozen potscherven?] voor een appel en een ei moet verkopen om niet failliet te gaan. Het kan erger, oké. Haije aan de bedelstaf, zo is het wel en het voelt ook nog lullig..
Ik voel me oud en moe.Terecht in het gekkenhuis?
Andermaal het contact met de wereld kwijt terwijl ik er net zo veel lol in had daar vanúit Bolland.
Wie veegt M eens de mantel uit dat ze het zo af laat weten? Weet je nog van het 'gastenboek'? Nooit meer iemand gezien, gehoord, gesproken.. raar he... ik word er gek van..
je Haije
[* vraag blijft:waarom kwam er niet een andere 'rijdende psychiater' of 'team' na die bangschijt en waarom kreeg ik de medicatie niet?]
G Assen 29 juni 1995
Op de Brink tegenover het Drents Museum- ook al weer gesloten vanwege een gigantische ombouw tot iets heel moderns wat zich meten kan met elke wereldstad zoals Groningen en Amsterdam op weg naar het jaar 2000-.
Ik zit hier met twee goedkoopste blikjes op m'n eigen terras onder een grote lindeboom en dan moet je opeens oppassen in Assen- dan komt de stadswacht, want dat ontsiert die mooie stad.
Vorige week met de TT was de binnenstad één grote biertent en je loopt nog over de blikjes, maar ja orde moet er ook hier zijn en daar past een toerist zoals ik niet in.
Bén ik wel een toerist, ik ben toch patiënt van Licht en Kracht, dat overigens ook op weg is naar 2000. Het ziekenhuis is een en al verbouwing- moet ik ook maar een dynamische patient worden. Ben ik al. Vanmiddag maar weer eens op zoek geweest naar een volgende therapeutische setting waarin ik wat kan fröbelen met de restanten van mijn bestaan. De container is geinventariseerd en er is niet veel over G. Wel van die dozen ouwe troep uit de gracht. Ik voel me nog beledigd ook, gooien ze me die rotscherven nog na. Maar een beetje fatsoenlijke inventaris voor een huishouden is er niet bij en ook mis ik het grootste deel van mijn werkplaats en wat modern gereedschap. Best mogelijk dat M zo overspannen was dat ze het door de deurwaarder weg heeft laten mieteren.
Er is met M nog geen fatsoenlijk overleg mogelijk. Maar zeg nou zelf, mijn schrijven lijkt toch ook al weer ergens op!? Ben ik nou gek.
Nog maar een blikje van de Boer's supermarkt, ditmaal op een grasveld achter het Rijksarchief. Minimumlijden in Holland is nog steeds relatief luxe, hoewel met twee man op een kamertje in APZ niet prettig is. Als ik straks weer wat contanten heb voor postzegels zal ik je eens wat foto's opsturen. Ik hoop dat je deze impressie van een uurtje Assen kunt lezen. Zelf geloof, hoop en leef ik niet meer. Irlustra is ook overspannen en waar die uithangt weet ik niet maar volgens mij niet meer op die rotklei in Friesland. Die zoekt hout en wil weer snijden. Onder mijn pet goddomme.
Hij wil de Fujisan bestijgen en dan pas sterven. Zo leven we nog lang en gelukkig. Het blijft zo dat ik op dit moment en niveau je niet zal kunnen bezoeken. Dat spijt me, ik probeer nog het een en ander te verkopen en voor een reis te 'sparen' maar fl 5000,- is voor mij nu wel héél erg veel. Stom he, leuk he.Je Haije.
Assen 05 juli 1995
Beste G,
ik schrijf je vanuit Plansupport, een gebouw op het industrieterrein van Assen waarin de missie is: 'het helpen van mensen met psycho-sociale problemen of beperkingen met het kiezen van een dagbestedings-, werk of scholingssituatie en op basis van deze keuze [arbeids]vaardigheden te ontwikkelen die leiden tot behoud en/of realisatie van de gewenste situatie waarin zij tevreden en succesvol kunnen zijn'. I®LLustra krijgt weer hoop.
Er staan hier heuse grote houtbewerkingsmachines en ik heb na maanden ontbering eindelijk weer eens wat hout gezaagd en geschaafd.
Je hebt het over eenzaamheid die louterend kan zijn. Na die eerste weken ontzetting na de ontruiming word ik al weer wat rustiger. Berustend? Gelaten? Ik weet dat ik het zelf moet doen maar het was eerst wel gierend angstig zo eenzaam. Het zakt dus al wat, de stemming is verbeterd. De inhoud van de container is een puinhoop door de transporten, deze nu al wel geinventariseerd. [] Je Iraanse potten zijn er nog en je mag me in september helpen dat Chinese schilderij op te hangen. De rest van wat ik kreeg uit Den Haag is weg. Ik sta ingeschreven voor een woning in Assen en kan mogelijk vanaf september iets verwachten. Tot die tijd een beetje sub-urbain leven in Wapse want het is daar erg druk. Allemaal van die a-sociale gevallen zoals ik.[]
Ik probeer wel de relatie met M en familie te herstellen in die zin dat we nog eens praten. Ook zij zijn erg geschrokken. Ik wil nog steeds een soort genoegdoening, erkenning van mijn werk in de cultuurhistorische sfeer op en rond Bolland. Al dat gesodemieter met de autoriteiten die een belangrijke factor is geweest in het ophouden van onze bewoning van Bolland. Het is uiteindelijk allemaal in de privésfeer terecht gekomen en heeft tot het uiteenspatten van onze relatie geleid. Die relatie stond al onder druk, toegegeven, maar het had niet tot zo' n vernietigende ontruiming hoeven leiden. Ook M is er kapot van, maar wil tegenover mij toch niet toegeven dat ze nogal 'laks' is geweest. Zij is eerder vertrokken en liet mij eerder al de boontjes doppen. Goed, geen ambtelijke slangenkuilen meer. Ik leef nu in de stad Assen en bereid me voor op reizen. Illusies over zo zelfstandig wonen en werken zoals op Bolland zijn weg. Herinner je de eerdere mislukking van het timmerbedrijf, dat wordt heel zuinig leven. Klavecymbel in de verkoop. Kassa.
Ik hoop echt de reis naar mt Fuji nog eens zelf te kunnen bekostigen maar wel bij je te mogen logeren, verblijven
Je Haije
